Przejdź do zawartości

Marcus Daniell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcus Daniell
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1989
Masterton

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2008

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

David Sammel

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

500 (21 lipca 2014)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

5

Najwyżej w rankingu

34 (29 stycznia 2018)

Australian Open

QF (2018, 2021)

Roland Garros

3R (2016)

Wimbledon

QF (2019)

US Open

3R (2016)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia
Igrzyska olimpijskie
brąz Tokio 2020 tenis ziemny
(gra podwójna)

Marcus Daniell (ur. 9 listopada 1989 w Masterton) – nowozelandzki tenisista, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę zawodową rozpoczął w 2008 roku.

W rozgrywkach gry podwójnej rangi ATP Tour Daniell wygrał pięć tytułów z piętnastu rozegranych finałów.

W roku 2011 Daniell zadebiutował w reprezentacji Nowej Zelandii w Pucharze Davisa przeciwko Uzbekistanowi. W sierpniu przyczynił się do utrzymania zespołu w grupie I strefy Azja/Oceania po zwycięstwie nad Filipinami. Daniell pokonał w singlu Jesona Patrombona, a w deblu razem z Artemem Sitakiem duet Rubén GonzálezCecil Mamiit.

W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Michaelem Venusem. Wspólnie z Venusem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin ČilićIvan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2014 roku na 500. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w styczniu 2018 roku na 34. pozycji.

Finały w turniejach ATP Tour

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (5–10)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 16 stycznia 2010 Auckland Twarda Rumunia Horia Tecău Brazylia Marcelo Melo
Brazylia Bruno Soares
7:5, 6:4
Zwycięzca 2. 8 lutego 2015 Montpellier Twarda (hala) Nowa Zelandia Artem Sitak Wielka Brytania Dominic Inglot
Rumunia Florin Mergea
3:6, 6:4, 16–14
Zwycięzca 3. 12 czerwca 2016 Stuttgart Trawiasta Nowa Zelandia Artem Sitak Austria Oliver Marach
Francja Fabrice Martin
6:7(4), 6:4, 10–8
Finalista 1. 17 lipca 2016 Båstad Ceglana Brazylia Marcelo Demoliner Hiszpania Marcel Granollers
Hiszpania David Marrero
2:6, 3:6
Finalista 2. 5 marca 2017 São Paulo Ceglana Brazylia Marcelo Demoliner Brazylia Rogério Dutra Silva
Brazylia André Sá
6:7(5), 7:5, 7–10
Finalista 3. 27 maja 2017 Lyon Ceglana Brazylia Marcelo Demoliner Argentyna Andrés Molteni
Kanada Adil Shamasdin
3:6, 6:3, 5–10
Finalista 4. 1 października 2017 Chengdu Twarda Brazylia Marcelo Demoliner Izrael Jonatan Erlich
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi
3:6, 6:7(3)
Finalista 5. 25 lutego 2018 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Dominic Inglot Południowa Afryka Raven Klaasen
Nowa Zelandia Michael Venus
7:6(2), 3:6, 4–10
Finalista 6. 21 października 2018 Sztokholm Twarda (hala) Holandia Wesley Koolhof Wielka Brytania Luke Bambridge
Wielka Brytania Jonny O’Mara
5:7, 6:7(8)
Zwycięzca 4. 6 stycznia 2019 Brisbane Twarda Holandia Wesley Koolhof Stany Zjednoczone Rajeev Ram
Wielka Brytania Joe Salisbury
6:4, 7:6(6)
Finalista 7. 28 kwietnia 2019 Budapeszt Ceglana Holandia Wesley Koolhof Wielka Brytania Ken Skupski
Wielka Brytania Neal Skupski
3:6, 4:6
Finalista 8. 15 czerwca 2019 Rosmalen Trawiasta Holandia Wesley Koolhof Wielka Brytania Dominic Inglot
Stany Zjednoczone Austin Krajicek
4:6, 6:4, 4–10
Finalista 9. 18 stycznia 2020 Auckland Twarda Austria Philipp Oswald Wielka Brytania Luke Bambridge
Japonia Ben McLachlan
6:7(3), 3:6
Zwycięzca 5. 17 października 2020 Cagliari Ceglana Austria Philipp Oswald Kolumbia Juan Sebastián Cabal
Kolumbia Robert Farah
6:3, 6:4
Finalista 10. 12 marca 2021 Doha Twarda Austria Philipp Oswald Rosja Asłan Karacew
Rosja Andriej Rublow
5:7, 4:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]