Marcus Daniell
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1989 | |||||||||
Wzrost |
191 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2008 | |||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||
Trener |
David Sammel | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
500 (21 lipca 2014) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
5 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
34 (29 stycznia 2018) | |||||||||
Australian Open |
QF (2018, 2021) | |||||||||
Roland Garros |
3R (2016) | |||||||||
Wimbledon |
QF (2019) | |||||||||
US Open |
3R (2016) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Marcus Daniell (ur. 9 listopada 1989 w Masterton) – nowozelandzki tenisista, brązowy medalista igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę zawodową rozpoczął w 2008 roku.
W rozgrywkach gry podwójnej rangi ATP Tour Daniell wygrał pięć tytułów z piętnastu rozegranych finałów.
W roku 2011 Daniell zadebiutował w reprezentacji Nowej Zelandii w Pucharze Davisa przeciwko Uzbekistanowi. W sierpniu przyczynił się do utrzymania zespołu w grupie I strefy Azja/Oceania po zwycięstwie nad Filipinami. Daniell pokonał w singlu Jesona Patrombona, a w deblu razem z Artemem Sitakiem duet Rubén González–Cecil Mamiit.
W 2016 roku zagrał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, odpadając w 1. rundzie wspólnie z Michaelem Venusem. Wspólnie z Venusem zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich w Tokio (2020) w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Marin Čilić–Ivan Dodig, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 7:6(3), 6:2 z Austinem Krajickiem i Tennysem Sandgrenem.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był w lipcu 2014 roku na 500. miejscu, a w klasyfikacji deblistów w styczniu 2018 roku na 34. pozycji.
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (5–10)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 16 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Horia Tecău | Marcelo Melo Bruno Soares |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 8 lutego 2015 | Montpellier | Twarda (hala) | Artem Sitak | Dominic Inglot Florin Mergea |
3:6, 6:4, 16–14 |
Zwycięzca | 3. | 12 czerwca 2016 | Stuttgart | Trawiasta | Artem Sitak | Oliver Marach Fabrice Martin |
6:7(4), 6:4, 10–8 |
Finalista | 1. | 17 lipca 2016 | Båstad | Ceglana | Marcelo Demoliner | Marcel Granollers David Marrero |
2:6, 3:6 |
Finalista | 2. | 5 marca 2017 | São Paulo | Ceglana | Marcelo Demoliner | Rogério Dutra Silva André Sá |
6:7(5), 7:5, 7–10 |
Finalista | 3. | 27 maja 2017 | Lyon | Ceglana | Marcelo Demoliner | Andrés Molteni Adil Shamasdin |
3:6, 6:3, 5–10 |
Finalista | 4. | 1 października 2017 | Chengdu | Twarda | Marcelo Demoliner | Jonatan Erlich Aisam-ul-Haq Qureshi |
3:6, 6:7(3) |
Finalista | 5. | 25 lutego 2018 | Marsylia | Twarda (hala) | Dominic Inglot | Raven Klaasen Michael Venus |
7:6(2), 3:6, 4–10 |
Finalista | 6. | 21 października 2018 | Sztokholm | Twarda (hala) | Wesley Koolhof | Luke Bambridge Jonny O’Mara |
5:7, 6:7(8) |
Zwycięzca | 4. | 6 stycznia 2019 | Brisbane | Twarda | Wesley Koolhof | Rajeev Ram Joe Salisbury |
6:4, 7:6(6) |
Finalista | 7. | 28 kwietnia 2019 | Budapeszt | Ceglana | Wesley Koolhof | Ken Skupski Neal Skupski |
3:6, 4:6 |
Finalista | 8. | 15 czerwca 2019 | Rosmalen | Trawiasta | Wesley Koolhof | Dominic Inglot Austin Krajicek |
4:6, 6:4, 4–10 |
Finalista | 9. | 18 stycznia 2020 | Auckland | Twarda | Philipp Oswald | Luke Bambridge Ben McLachlan |
6:7(3), 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 17 października 2020 | Cagliari | Ceglana | Philipp Oswald | Juan Sebastián Cabal Robert Farah |
6:3, 6:4 |
Finalista | 10. | 12 marca 2021 | Doha | Twarda | Philipp Oswald | Asłan Karacew Andriej Rublow |
5:7, 4:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-02-05] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-02-05] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-02-05] (ang.).
- Nowozelandzcy tenisiści
- Nowozelandzcy olimpijczycy
- Urodzeni w 1989
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2016
- Tenisiści ziemni na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020
- Nowozelandzcy medaliści olimpijscy
- Medaliści letnich igrzysk olimpijskich w tenisie
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 2020